Obowiązujące w firmie akty wewnątrzzakładowe (np. regulamin pracy lub regulamin wynagradzania) nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż przepisy Kodeksu pracy oraz określające należności pracowników z tytułu podróży służbowych, czyli rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej.
Prywatny pracodawca nie może zatem ustalić niższych należności z tytułu krajowej oraz zagranicznej delegacji (głównie diety, ale także ryczałty za nocleg) niż zawarte w rozporządzeniu w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju.
W regulaminie wynagradzania nie można więc określić wysokości ryczałtu za nocleg kierowcy na poziomie niższym niż wynikający z wymienionego rozporządzenia. Tym samym kwota np. 10 euro byłaby mniej korzystna dla kierowcy niż te wskazane w rozporządzeniu. Natomiast zawsze można tę kwotę określić korzystniej, np. w kwocie 30% wskazanych w przepisach limitów kwot ryczałtów za nocleg.
-
art. 775 ustawy z 26 czerwca 1974 r. − Kodeks pracy (Dz.U. z 1974 r. nr 24, poz. 141),
-
rozporządzenie z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r. poz. 167).
